పొగరు

అవునూ.. నాక్కొంచెం పొగరెక్కువే..
నీకోసం ప్రతీ క్షణం పరితపిస్తూ
నీతొ మాట్లాడాలని తహతహలాడే
ఈ హృదయాన్ని నీవు పట్టించుకోకుండా
వదిలేసినప్పుడు, ప్రతి రోజూ నీతో మాట్లాడే
మనసుని ఒక్కసారిగా ఉత్సాహంగా
పరుగులు తీస్తున్న నదికి ఇసుక బస్తాల
ఆనకట్ట.. కాదు కాదు అడ్డుకట్ట వేసినప్పుడు

పోనీలే నీకు కూడా నేను తగనేమో
అని తలపుల తలుపులు మూసేసి
తలకింద దిండు పెట్టుకుని హాయిగా
పడుకుందామంటే, ఏదీ నిదుర రాదే..
నీ ఆలోచనలే.. కనురెప్పలు మూయటమే ఆలస్యం
నా కళ్లముందు ప్రత్యక్షమవుతోంది నీ రూపం..
సరే కదా అని మళ్ళీ లేచి

ఫోను బుక్కులో నీ నెంబరు చూసి
డయలు చేశాను.. అప్పుడు నా ఫోను స్క్రీను
నన్ను వెక్కిరింతగా చూస్తోంది.. ఎన్ని సార్లు
చేస్తావ్ రా తనెలాగు ఎత్తదు.. పిచ్చోడా.. అని..
అయినా సరే దాని నోరు మూసి నీ నోటి మాటకై
ఫోను చేస్తే పాపం నీ ఫోను నువ్వు గొంతు నొక్కేసిన సంగతి
నాకు గుర్తురాలేదు.. పాపం అయినా నీ ఫోను నాకోసం
ఆ మూగ గొంతుతో కూడా అరుస్తూనే ఉంది..
నువ్వే పట్టించుకోలేదు..

అందుకే అలిగాను.. నీకేమైంది అని అడిగాను..

నిజమే నాక్కొంచెం పొగరెక్కువే
మండుటెండలలో చల్లటి చెట్టునీడ లాంటిది నీ
స్నేహం అనుకున్నను కదా అందుకు..
మంచు తెన్నెల్లో వె్న్నెల లాంటిది నీ
సాంగత్యం అనుకున్నాను కదా అందుకు..

- Satyam Gaddamanugu, 28-02-2013, 14:37pm